پس از 12 روز جشن و عیددیدنی به یاد 12 ماه سال، در روز سیزدهم فروردین ماه با خانواده خود به دامن طبیعت و دشت و کوه و صحرا پناه برده و با شاد سپری کردن این روز، به اصطلاح سیزده را به در میکنند و به این ترتیب دوره رسمی نوروز به پایان میرسد.
مردم طبس در سیزدهمین روز از فروردین به دشت و صحرا می روند و به جست و خیز و بازی و تفریح می گذرانند. طناب بازی در این روز حتی برای بزرگترها حرکتی سبک محسوب نمی شود. خوردن تنقلات و شیرینی و کاهو از لوازم این تفریح است در صورتی که امکان آن فراهم باشد از کوهپایه های برف می آوردند و آن را با شیره خرما یا انگور مخلوط کرده و می خوردند. در این روز دختر خانم ها سبزه صحرا گره می زنند و معتقدند که با این کار بخت آن ها باز می شود.
باور غلط نحس بودن 13 فروردین
درباورهای کهن ایرانی هریک از روزهای ماه خورشیدی مرتبط با یکی از ایزدان است و تمامی روزهای سال خجسته و فرخنده هستند. نحس بودن عدد سیزده، ارتباطی با فرهنگ ایرانی ندارد و متعلق به جوامع غربی و اروپایی است و پس از آشنایی و گسترش روابط ایرانیان با اروپاییان از عصر صفوی به بعد، به ایران راه یافته است. البته باور به نحس بودن عدد ۱۳ علی رغم پیشرفتهای همه جانبهٔ علمی و تکنولوژیکی هنوز هم در غرب متداول است. البته عدد سیزده نزد ایرانیان و جوامع کهن، به خاطر بخش ناپذیری آن، عددی «بدقلق» شناخته شده است و این درحالی است که عدد ۱۲ از قابلیت بخش پذیری بسیار بالایی برخوردار است و هنگام بیان کردن عدد ۱۳ را به زبان نیاورده و درعوض از لغظ ۱۲+۱ استفاده میشد.
انتخاب سیزده به در به عنوان روز طبیعت
انتخاب سیزده به در، برای جشن ایرانیان، نه به دلیل نحس بودن آن بلکه به دلیل اینکه روز سیزدهم هر ماه خورشیدی درگاه شماری ایرانی مختص ایزد «نیشتر» ایزد آورندهٔ باران و سال خوب است در همین راستا ایرانیان این روز ار برای خجستگی بسیار آن انتخاب کردهاند و اینکه در برخی نواحی نیز که سیزده به در را در روز چهارشنبه برگزار میکنند هم به همین دلیل بوده است چراکه روز چهارشنبه در ایران باستان با نام «نیشترشید» شناخته میشد که در نتیجه پیوندی میان چهارشنبه و روز سیزدهم فروردین ماه بود.
سیزده بهدر و احترام به طبیعت
بسیاری از ایرانیان در گذشته سبزههای نوروزی خود را دراین روز به صحرا میبردند و برای احترام به زمین و گیاه آن را در آغوش زمین میکاشتند و این روز در کنار یکدیگر و با برگزاری بسیاری از بازیها و سرگرمیهایی که هیچ صدمهای به محیط اطراف و طبیعت وارد نمیکرد، میگذراندند اما متاسفانه امروزه ما سبزههای کاشته شده را دراین روز به سوی یکدیگر پرتاب میکنیم و تکه تکهاش میکنیم، سیزدهمین روز از فروردین ماه برای گذشتگان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن و زیست بوم مقدس آنها بوده است و درحالی که امروزه شاهد هستیم این روز به روز ویرانی و تباهی طبیعت تبدیل شده است.
پیامبر اکرم(ص) در اینباره فرمودهاند: «نخل را نسوزانید و آن را در آب غرق نکنید، درخت بارور را قطع نکنید و زراعت را به آتش نکشید، زیرا شما نمیدانید، شاید در آینده به آن نیازمند شوید.»
همچنین حضرت امام علی(ع) درباره اثرهای مثبت حضور در طبیعت فرمودهاند: «نگاه کردن به سبزه موجب شادابی است.» و امام صادق(ع) هم فرمودهاند: «زندگی با سه چیز خوش: هوای پاک، آب فراوان گوارا، و زمین نرم و سست(آماده زراعت).»
کلیه حقوق این پایگاه برای “دانشنامه طبس گلشنwww.tabasenc.ir ” محفوظ است
پاسخ دهید