کد ثبت مکان مذهبی | B/18/0829 |
کد ثبت اثر ملی | |
کد ثبت اثر جهانی |
امام زاده حسین ابن موسی الکاظم ( س)
برای دیدن مطالب بیشتر روی عناوین ذیل کلیک کنید :
مشخصات و تصاویر بنای قدیمی و جدید امامزاده
امکانات و خدمات توریستی امامزاده
در گوشه گوشه این سرزمین، بناها و بارگاه هایى دیده مى شود كه مردم گرداگرد آن به توسل و تقرّب، آن را گرامى مى دارند. این بناهاى تاریخى كه هر از چندى بازسازى مى شوند و به فراخور زائران و بازدیدكنندگان، توسعه مى یابند، یا امام زاده اى را در میان خود دارند، یا دانشمندى و یا صاحبدلى را كه مردم با دیده احترام به او مى نگرند و او را بزرگ مى شمارند و به امید برآوردن حاجتى ، یا رسیدن به مقصودى دست نیاز به آستان وى دراز مى كنند.
بیشتر این مزارات امّا، از آنِ فرزندان امامان بزرگوار شیعه است و از همین رو، توسّل به ایشان، همچون نیاز آوردن به پیشگاه امامان، در میان مردم آن دیار رایج گشته است.
این مزارات در همه جاى سرزمین هاى اسلامى ، از هند و افغانستان گرفته تا غربى ترین كشورهاى آفریقا گسترده و پراكنده است.
بر پایه پژوهشهایى كه صورت پذیرفته، با هجرت امام على بن موسى الرضا علیه السلام، از مدینه به مرو، و پذیرفتن مقام ولایتعهدى در عهد مأمون، بسیارى از برادران آن حضرت، با انگیزه هاى مختلف به جاى جاى سرزمین ایران روى آوردند و هر یك در منطقه اى دور یا نزدیك به مركز حكومت، به شهادت رسیده یا درگذشتند.
یكى از این امام زادگانى كه در خطه شرقى ایران، اكنون داراى مزار و بارگاهى برجسته و والا است، حسین بن موسى الكاظم، برادر امام هشتم(ع) است.
امام زاده حسین ابن موسی الکاظم ( س)
حسین بن موسى الكاظم، برادر امام رضا (ع)
حسین بن موسى الكاظم علیهما السلام از جمله امام زادگانى است كه مورخّان او را از فرزندانِ بلافصل امام كاظم (ع) دانسته اند و به گفته ایشان، از مقام بلندى برخوردار بوده است.
از امام جواد (ع) سئوال شد، كدام یك از عموهایتان نسبت به شما بهتررفتار كردند؟ فرمود: حسین. حضرت امام رضا (ع) فرمود: به خدا سوگند، فرزندم جواد درست گفته است؛ زیرا حسین نسبت به او خوش رفتارترین افراد بود.
ازحالات و زندگى نامه امام زاده حسین در كتابهاى انساب و تراجم موجود ذكر چندانى نشده و اطلاعاتى كافى در دست نیست، اما بر پایه تحلیلى كه از رونوشت نامه منسوب به امام ابوالحسن الرضا (ع) به عمل آمده، تاریخ ولادتِ این امام زاده ، اواخر قرن دوم یعنى حدود سال 178 هـ. ق بوده است. نامه یادشده، متنى است كه حضرت امام رضا (ع) آن را در شأن برادرش حسین بن موسى به والى طبس نوشته اند، و تاریخ نگارش آن و محاسبه سنِِّ حسین در هنگام مفقود شدن كه در متن به آن اشاره شده و مدّت زمانى كه متوارى بوده و مخفیانه به سر برده است، تاریخ ولادتِ او را روشن مى سازد. ظاهراً حسین از آخرین فرزندان موسى بن جعفر(ع) و دوران كودكى و نوجوانى وى مصادف با ایام حكومتِ ننگین هارون الرشید و تاخت و تازهاى او بوده است.
در آن زمان ( اواخر قرن دوم هجرى ) كه فرزندان على (ع) و شیعیان، سخت تحت تعقیبِ عمّالِ عباسى بودند، حسین بن موسى ، با آن كه نوجوانى بیش نبود، از ظلم و ستم خلفا امان نداشت، و همراهِ دیگر فرزندانِ موسى بن جعفر (ع) مدّتها متوارى بود و پنهان مى زیست.
حضرت امام رضا (ع) ، همین كه اطلاع یافتند حسین به جانب خراسان ( طبس ) آمده براى آگاه كردنِِ عامر بن زروامهر ( والى طبس ) كه مورد اعتمادِ آن حضرت بود نامه اى به وى نوشتند، تا او را از ورودِ آن امام زاده آگاه سازند كه مراقب باشد تا گزندى به وى نرسد.
متن نامه منسوب به امام رضا(ع)
امام زاده حسین ابن موسی الکاظم ( س)
براى آشنایى شما با متن نامه منسوب به امام، اینك ترجمه آن را به نظر شما مى رسانیم:
بسم الله الّرحمن الرحیم
از على بن موسى بن جعفر الرضا به عامربن زروامهر مرزبان طبسین :
سلام بر تو.
همانا ستایش مى كنم خداى را، آن كه غیر از او خدایى نیست.پروردگارا!از تو مى خواهم كه بر محمد صلى الله علیه و آله و سلم ، بنده و پیامبرت درود فرستى .ستایش، خداى یكتایى را سزاست كه از همه جهانیان بى نیاز و همه به او نیازمندند.خداى توانایى كه از همه برتر است و بر آن چه كه بخواهد تواناست.خدایى كه هر كه از او یارى بخواهد او را یارى مى دهد و هر كه به او پناه بَرَد او را پناه دهد.حاكمِ همه حاكمان و پرورش دهنده همه پرورش دهندگان.هیچ موجودى بر وجود مقدّسش پیشى نگرفته و هیچ چیز جایگزین او نمى باشد.قلم بر حمد و ثنایش در گردش است.اما بعد…
درمیان كارها، براى ما پیشآمدى روى داده و من در آن ناحیه بر هیچ كس جز تو اعتماد ندارم و آن این است كه فرزندى از فرزندانِ قریش از عترت پیامبر ( درود خدا بر او و خاندانش ) مفقود شده و این موضوع حزن و اندوه مرا سبب گشته است.این فرزند، حسین نام دارد، او نزدیك به بلوغ و در سن كودكانِ دوازده ساله است. رنگِ چهره اش گندم گون است و در سفیده چشم راستش نقطه قرمزى است، گونه هایش برجسته است و موهایش صاف، از زمانى كه مفقود شده، نُه سال مى گذرد.
اطّلاع یافتم كه او قصد آن ناحیه را كه دروازه خراسان است، داشته و در آنجا ساكن است.از تو مى خواهم كه ازدوستانت كمك بخواهى و اقدام به یافتن این گمشده كنى و چنانچه او را یافتى ، پس از آ ن كه صفات و نشانه هایش برایت مسلّم شد، مرا آگاه سازى .از تو مى خواهم كه نسبت به او نیكى و مدارا و ملاطفت نمایى تا خداوندى كه برهمه ولایت دارد، او را به خانواده بزرگوارش كه نگران هستند برگرداند و از راه بزرگوارى ، كارهاى كوچك و بزرگى را كه در آن ناحیه برایت پیش مى آید براى من بنویس كه اِنْ شاء الله تعالى مرا در انجام آن موفّق خواهى یافت و فرمان خداى عزّوجل را از یاد مبر كه در سوره مباركه نساء مى فرماید:
اِنَّ اللّهَ یأْمُرُكُمْ اَنْ تُؤَدُّوا الاَماناتِ اِلى اَهْلِها وَ اِذا حَكَمْتُمْ بینَ الناسِ اَنْ تَحْكُمُوا بالْعَدْلِ اِنَّ اللّهَ نِعِمّا یَعِظُكُمْ بِهِ اِنَّ اللهَ كانَ سَمیعاً بصیراً .و پس از آن فرمود: … وَ اُولِى الاَمْرِ مِنْكُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فى شى ءٍ فَرُدُّوهُ اِلَى اللهِ وَ الرَّسولِ .
و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو و همه دوستانِ مسلمانت باد، آنان كه فرمان هاى الهى را مى شنوند و فرمانبردار خدا و رسولش صلى الله علیه و آله و سلم هستند. این نامه در شعبان سال 199 هجرى قمرى نوشته شده است.
سخنى درباره این نامه
در موردِ اصل نامه منسوب به حضرت، مرحوم محمدرضا اظهرى كه از نویسندگان اهلِ طبس بوده در مقاله خود چنین مى نویسد:
مطّلعین محلّى مدّعى اند كه اصل نامه نزدِ مرحوم میرزا غلامحسین متولّى كه علاوه بر تولیتِ امام زاده از مردانِ فاضلِ طبس بوده و كتابخانه معتبرى نیز داشته است، مضبوط بوده كه همواره آن را در صندوقى مقفّل نزد خود حفظ مى كرده است، پس از مرگش، یكى از دوستانش كه به قصد شركت در مراسم عزادارى متولّى به طبس رفته، آن را از ورثه گرفته است تا به كتابخانه آستان قدس رضوى تسلیم كند، ولى نه خصوصیاتِ آن در دست است و نه از نامه مزبور در كتابخانه آستانه اثرى به دست آمده است. ولى سوادِ مكتوب در نزد بسیارى از علاقه مندان موجود است.
نگارنده سوادِ آن را در دیوانِ خطّى ِ میرزا على ِ منشى باشى متخلّص به رشیدى مطالعه كرده است و او توضیح داده است كه اصلِ آن را در خدمتِ میرزا غلامحسین متولّى زیارت كردم، پس از تقبیل، سوادِ آن را ضبط كردم.
سپس منشى باشى تمام نامه را در قصیده مفصّلى با 74 بیت به مطلعِ :
دانى چرا طبس به لغت باغِ گلشن است |
چون بر امام زاده آزاده مدفن است |
به فارسى برگردانده است و این دیوان هم اكنون در دهشك در تصرّفِ آقاى رشیدى نوه مرحوم منشى باشى است.
نسب شناسِ معروف ابو عبدالله بن طباطبا گوید:
گروهى هستند در طبس كه مى گویند ما از موسویان هستیم. آنها از اولاد مفقود هستند و لقبِ ( مفقود ) مربوط به گروهى از طالبیّین است كه شناخته نشدند و اولادشان به فرزندِ فلان مفقود معروف شدند كه در اینجا مقصود حسین بن امام موسى بن جعفر (ع) است.از شواهدى كه صحّتِ لفظ مفقود را نسبت به امام زاده حسین بن موسى (ع) تأیید مى كند، همین نامه منسوب به حضرت امام رضا (ع) خطاب به حاكمِ طبس است در مورد برادرشان كه به آن دیار آمده و در دو جاى این نامه حضرت كلمه ( مفقود ) را مرقوم فرموده اند. دفتر مرحوم آیةالله العظمى نجفى مرعشى ( قدس سرّه ) درباره حسین بن موسى (ع) امام زاده طبس را در چند سطر مرقوم داشته است كه خود نیز مؤیّدى دیگر است. ایشان نوشته اند :
آنچه از كتب انساب فراوان و مشجّرات برمى آید، آن است كه این امام زاده، فرزند بلافصلِ موسى بن جعفر است و هیچ گونه تردیدى در این زمینه میان علماى علمِ نسب نبوده، جمعى از نسّابان، معتقد شده اند كه نسل دارد و از دیرزمان در خود شهرستان طبس زندگى مى كردند.
جمعى از خاندانِ اهل بیت و فرزندانِ حضرت موسى بن جعفر (ع) كه مخفیانه فرار كردند، به شیراز و ورامین و كاشمر و طبس پناه آوردند و در آن شهرستانها به وسیله عمّال نابكار مأمون به شهادت رسیدند و حسین بن موسى الكاظم (ع) به طبس پناه آورد و در آن شهرستان از دنیا رحلت نمود.
در این نظریه راجع به مقبره موجود در طبس آمده است:
اكثر ارباب تراجم و نسب و همچنین مرحوم آیت الله نجفى رحمة الله علیه معتقدند كه همان امام زاده واجب التعظیم، حسین بن موسى الكاظم (ع) و برادرِ حضرت على بن موسى الرضا(ع) مى باشد و از دیرزمان مورد توجه اهالى محترم و قاطبه ملّتِ ایران بوده است و محلِ برآوردنِ حاجات و نذورات و كرامات بوده و اینها همه دلیل بر صحّت و درستى این امام زاده مى باشد.
حسین بن موسى و روایتِ از امامان
در كتابهاى اصول كافى و من لا یحضره الفقیه و تهذیب الاحكام و بحارالانوار، احادیثى درباره استحمام و بهداشت بدن از این امام زاده نقل شده است.
حسین بن موسى همجنین در روایت دیگرى چنین مى گوید:
یك روز كه هوا كاملاً صاف بود و در آسمان ابرى دیده نمى شد، با ابى الحسن الرضا(ع) به سوى بعضى املاكِ آن حضرت خارج شدیم. هنگامى كه به بیابان رسیدیم به من فرمود: آیا با خود لباسى برداشته اید كه شما را از باران حفظ كند؟ گفتم: خیر، چه نیازى به بارانى داریم، در هوا ابرى به چشم نمى آید و خبرى از آمدن باران نیست. فرمود: اما من با خود آورده ام و شما را به زودى باران خواهد گرفت. حسین گوید: جز اندكى نرفته بودیم كه ابرى در آسمان پدید آمد و بر ما باریدن گرفت و همه به فكر خود بودیم و احدى از ما باقى نماند، مگر آن كه خیس شده بود.
نوشته: بزرگ عالم زاده
امام زاده حسین ابن موسی الکاظم ( س) |
برای دیدن مطالب بیشتر روی عناوین ذیل کلیک کنید :
مشخصات و تصاویر بنای قدیمی و جدید امامزاده
امکانات و خدمات توریستی امامزاده
کلیپ زیبایی از آستان مبارک حضرت حسین بن موسی الکاظم (ع)طبس
دانلود کلیپ با لینک مستقیم (کیفیت پایین) حجم ۹٫۹۸ مگابایت
دانلود کلیپ با لینک مستقیم (کیفیت متوسط) حجم ۲۱٫۲ مگابایت
دانلود کلیپ با لینک مستقیم (کیفیت بالا) حجم ۴۱٫۳ مگابایت
برای دیدن اطلاعات گردشگری و امکانات امامزاده روی تصویر زیر کلیک کنید
For more information, click the following Ytsvyr
برای دیدن اطلاعات بنای قدیمی و جدید امامزاده روی تصویر زیر کلیک کنید
کلیه حقوق برای سایت ” دانشنامه طبس گلشن ” محفوظ است
استفاده از مطالب و تصاویر با ذکر منبع ” دانشنامه طبس گلشن ” مجاز است
doxycycline monohydrate cost doxycycline hyclate vs accutane order doxycycline
amoxicillin online cheap Amoxicillin amoxicillin prescription without insurance
buy cheap amoxil
identified as a cosmological and oral beta-adrenergic buy atarax
Find information about the drug Atarax in the Walgreens.com Health Library.
dapoxetine results
dapoxetine libido dapoxetine 60mg order dapoxetine
One Response