در 400 هزار هکتار از مراتع کشور ، گیاه آنغوزه می روید که نیمی از آن در شهرستان طبس است
این گیاه علاوه بر مصارف دارویی در صنایع عطر سازی مصرف بالایی دارد لذا صادرات این گیاه بسیار سود ده و ارز آور است .
اطلاعات تخصصی
چکیده :
تنوع شرایط جغرافیایی و آب و هوایی در سرزمین پهناور ایران، گوناگونی عظیمی در جوامع گیاهی این كشور پدید آورده است. اگرچه بنا به دلایلی از جمله چرای مفرط و زودرس دامها و اعمال مدیریتهای نادرست از طریق مدیران مرتع، از انبوهی جوامع و گستردگی عرصههای تحت پوشش گیاهی كاسته شده. ولی با این وجود راه نجات جوامع گیاهی بازمانده از خطر انهدام و امید به احیا رویشگاههای زوال یافته هنوز باقی است. لیكن دستیابی به این اهداف مهم تنها با تلاش برنامهریزان و متخصصین منابع طبیعی درجهت ارایه طرحها و برنامههای مدرن مبنی براصول علمی از یك سو و جلب مشاركت مردم در به اجرا درآوردن اینگونه طرحها از سوی دیگر امكانپذیر خواهد بود. بهرهبرداری از گونههای مختلف گیاهان مرتعی از زمانی كه انسان پی به خواص دارویی، صنعتی و شیمیایی آن بوده است به شیوه سنتی رایج بوده و از جمله خدمات و سرویسهای اكوسیستمهای مرتعی به بشر میباشد كه علاوه بر رفع بخشی از نیازها او باعث رونق و ایجاد اشتغال در كشور میشود. البته باید مدنظر داشت كه بهرهبرداری باید بهگونهای باشد كه این منابع خدادادی برای نسلهای آینده نیز حفظ شوند.
هدف از این مقاله، شناخت گیاه آنغوزه و جنبههای اقتصادی آن است.
متن مقاله :
معرفی گیاه آنغوزه
آنغوزه (Ferulaassafeotida) گیاهی است علفی، چند ساله، دارای ریشه كمی ضخیم و گوشتی با ساقه قوی و خشن و خیبری است.
مرحله رشد گیاه از اوایل بهار شروع و تا اواسط تیرماه ادامه دارد سپس دوره خواب بوتههای نابالغ آغاز و تا بهار سال بعد بهطول خواهد انجامید. حیات گیاه توسط اندامهای زیرزمینی در ریشه و جوانه انتهایی حفظ میشود. زادآوری این گیاه فقط از طریق بذر صورت میگیرد.
این گیاه كوهستانی در اراضی بایر و ماسهای خشك و آهكی مناطق گرم با میانگین بارندگی 150 ـ 90 میلیمتر در سال رویش دارد. شیب بیشتر مناطق آنغوزه خیز 30 الی 60 درصدی میباشد. منشا اصلی آن نیز در استپهای ایران و افغانستان ذكر شده است.
از ریشه این گیاه یا قسمت پایین ساقه و یقه گیاه با تیغ زدن در اواخر بهار شیره متعفنی در طول تابستان خارج میشود كه در مجاورت هوا به تدریج سفت میشود كه تحت نام آنغوزه مورد استفاده قرار میگیرد. طعم آنغوزه گس و گزنده و در بعضی از گونهها تلخ و بویی شبیه بوی سیر متعفن و خیلی تند دارد كه بهدلیل تركیبات شیمیایی آنغوزه میباشد. آنغوزه به اشكال مختلف بهصورت اشكی، تودهای، خمیر به بازار تجارت عرضه میشود كه نادرترین و مرغوبترین شكل آن آنغوزه اشكی یا دانهای است. موارد استفاده آنغوزه: آنغوزه دارای اثر ضد تشنج، ضد كرم است. در رفع بیماریهای منشا عصبی اسپانسم حنجره و دستگاه هضم، آسم بهكار میرود. اگر با عسل مخلوط به چشم مالیده شود برای تقویت بینایی و قطع نزول آب (آب مروارید) مفید است. اگر در روغن زیتون جوشانده شود و چند قطره از آن در گوش ریخته شود برای تسكین درد گوش موثر است. آنغوزه مصارف دیگری نیز دارد كه در طب سنتی بر آن تاكید شده است از جمله اینكه ضد صرع، قاعدهآور و محرك معده و روده است.
پراكنش آنغوزه محل رویش این گیاه در استانهای فارس، خراسان، سیستان و بلوچستان و كرمان میباشد. گونههای این جنس دارای پراكنش وسیعی در اكثر نقاط ایران است اما گونههای معدودی از آن تولید آنغوزه مینمایند.
بهرهبرداری از آنغوزه و ارزش اقتصادی آن
بهرهبرداری از آنغوزه در شهرستان طبس از قدیمالایام توسط ساكنین نزدیك به رویشگاههای آنغوزه انجام میشده است.
آنغوزه بهرهبرداری شده در این منطقه توسط تاجر محلی خریداری شده و به خارج از كشور بهخصوص كشور هندوستان صادر میشود. بهرهبرداری از آنغوزه یكی از راههای اصلی تامین معاش ساكنین مناطق آنغوزه خیز میباشد بهطوریكه 50 درصد درآمد آنان را در سال تامین میكند.
بهطور كلی در یك دوره چهار ساله بهرهبرداری، كه بهصورت تناوبی از عرصه مرتع صورت میگیرد، 18687 كیلوگرم شیره و 77753 كیلوگرم كشته آنغوزه به دست میآید. باتوجه به اینكه یك كیلوگرم شیر آنغوزه 190000 ریال و یك كیلو كشته آنغوزه 90000 ریال (در سال 1385) در بازار به فروش میرسد. درآمد ناخالص معادل 12657843230 ریال بهدست میآید. هزینههای بهرهبرداری در یك دوره چهار ساله شامل هزینههای كارگری، كپهكاری، حفاظت و حمل و نقل جمعا معادل 6748342755 ریال برآورد شده است. بنابراین درآمد كل (سود خالص) معادل 5909500475 ریال محاسبه میشود كه از این میزان 75 درصد بهعنوان سهم مجری طرح (بهرهبردار) و 25 درصد از درآمد كل سهم دولت بهعنوان بهره مالكانه درنظر گرفته میشود. باتوجه به ارزش اقتصادی بالای این محصول و نقش آن در تامین بخش اعظمی از هزینههای زندگی بهرهبرداران مرتع، این امر توجه بیش از پیش مسئولان منابع طبیعی بهخصوص مدیران بخش مرتع را میطلبد.
آموزش و ترویج به بهرهبرداران، تشكیل شركتهای تعاونی، تهیه طرحهای بهرهبرداری و نظارت براساس اصول علمی، شناسایی بهرهبرداران واقعی و صدور كارت شناسایی برای آنان جهت جلوگیری از برداشت غیرمجاز، خریداری تضمینی محصول بهطور مستقیم از بهرهبرداران توسط دولت برای سود دهی بیشتر و حذف واسطهها و اختصاص وام و حمایت مالی از بهرهبرداران ارتقا تكنولوژی بهمنظور تبدیل محصول به فرآوردههای قابل استفاده در داخل كشور از جمله راهكارهای پیشنهادی برای این منظور مهم میباشد.
نویسنده : سید اكبر جوادی، سید محمد موسویان
منابع
. 1عماد، مهدی، 1378، شناسایی گیاهان دارویی و صنعتی، جلد ششم انتشارات بنیاد اندیشه اسلامی
. 2 لطفی، محمدرضا، 1378، طرح بهرهبرداری آنغوزه، اداره منابع طبیعی شهرستان طبس
. 3. موسویان، محمد، 1380، طرح بهرهبرداری آنغوزه كره شیب، اداره منابع طبیعی شهرستان طبس
. 4. حیدری پور، مسعود، 1369، آنغوزه انتشارات واحد آموزش و ترویج منابع طبیعی استان كرمان.
آنغوزه
صمغ رزینی است که در ایران انواع آن با نامهای « آنقوزه»، « آنغوزه» ، «انغوزۀ هراتی » ، « انگژد» و « انگژه» و در برخی مناطق ایران از جمله اصفهان بانام محلی « انگشت کنده » نامیده می شود. در کتب طب سنتی بانامهای «حلتیت» ، « حلتیت منتن»، « حلتیت طیب» و « صمغ الانجدان » ذکر شده است. به فرانسوی آنرا Assa foetida , Asa foetida و به انگلیسی Stingingassa، Assa fetida و Assa foetida می نامند.
این صمغ رزینی از گیاهی گرفته می شود که به فارسی « انگدان » و « ا نگُدان» و در کتب طب سنتی « اَنجِدان » و « اَنجُدان» نامبرده می شود. ارقام مختلف این گیاه در ایران می روید ، نوعی از آن با نامهای « انجدان سفید » یا «انجدان طیب» یا « کوله پر» نامیده می شود که از آن انغوزۀ شیرین یا حلتیت طیب گرفته می شود و نوع دیگری با نامهای می شود که از آن انغوزۀ شیرین یا حلتیب طیب گرفته می شود و نوع دیگری با نامهای « انجدان سیاه»، « انجدان منتن» ، « کمات» ، « کما» و « آنغوزه کما» نامبرده می شود و از آن آنغوزۀ متعفن یا حلتیت منتن گرفته می شود. به فرانسوی گیاه را Ferule و به انگلیسی Ferula نامند. گیاهی است از خانوادۀ Umbelliferae نام علمی گونۀ معروف آنکه آنغوزۀ تجارتی می دهد : Ferula assafoetida L. و مترادفهای آن Ferula scorodesma Benth. et Trim. و Scorodesma fotidum Bge. و F.foetida Regel. و Nartex asafetida fale. می باشد.
مشخصات گیاه
گیاه آنغوزه گیاهی است علفی چند ساله ، ریشۀ آن کمی ضخیم و گوشتی، برگهای آن بسیار بریده و غباری ، ساقه آن مجوف و گوشتی و بلندی آن تا 2 متر می باشد. گلهای آن به رنگ زرد و به گروه چتر مانند در انتهای ساقه ظاهر می شود.این گیاه در چند سال اولیه سن خود ساقۀ قابل رویتی ندارد و برگهای آن گسترده روی زمین است که در مراتع به نام « کماه » و « انگزاکماه» چوپانان می شناسند و مورد توجه و علاقۀ گوسفندان است. دام را چاق می کند ولی گوشت گوسفند کمی بدبو می شود . میوۀ این گیاه دارای دو تخم به رنگ قهوه ای تیره و سیاه ، بیضی کمی پهن و بسیار بدبو می باشد. از ریشۀ این گیاه یا قسمت پایین ساقه و یقۀ گیاه با تیغ زدن یا قطع در ناحیه یقه دراواخر بهار، شیرۀ بسیار متعفنی در طول تابستان خارج می شود که درمجاورت هوا به تدریج سف می شود که همان « آنغوزه » است. این گیاه در اراضی بائر و خشک و آهکی مناطق گرم آسیا می روید. بوی استپهای ایران و افغانستان است . در ایران در مناطق مختلف خراسان ، بلوچستان و نواحی مختلف جنوب ایران ، مانند کرمان ، دشت مرغاب ، آباده ، نائین و آن نواحی می روید. گونه های دیگری از گیاه Ferula نیز در ایران می رویند که از آنها نیز آنغوزه گرفته می شود و به صورت گونه های مستقل یا واریته هایی از یک گونه شناخته شده اند از جمله F.foetida Regel. ، F.alliacea Boiss. ، F.Kuma و F.Kurdica Pol.
گونۀ F.foetida در بلوچستان ، خراسان ، شاهرود ، بسطام ، میامی ، دامغان و سبزوار شناسایی شده و جزء دسته ای است که آنغوزۀ منتن معروف خراسان را می دهد.
گونۀ F.alliacea که در خراسان و کرمان شناسایی شده است .
گونۀ F.Kurdica در کوههای ساوجبلاغ و همدان و در آذربایجان غربی زیاد است صمغ آن به اندازۀ یک باقلاست و بوی Baume de peru می دهد یعنی بوی تند لیمو دارد این گیاه با نام محلی « بی وزا» نامیده می شود.
گونۀ F.Kuma که در مراتع سرشیو و سقز کردستان و در کوههای بی بَرسَن و پوکیده کردستان و همچنین در کهکیلویه و لرستان فراوان است و علوفه پربهایی است و برای چاق کردن اسب و گاو علوفۀ خوبی است . نام محلی آن « کما» و « ویه» می باشد.
از نظر شکل گیاه گونه های بالا خیلی شبیه می باشند ولی بلندی های آنها مختلف است و بعلاوه در بعضی گونه ها رنگ گل سفید و رنگ میوۀ آن وقتی که برسد مایل به سفید و گرد و پهن شبیه سکّه است و خوشبو می باشد. این نوع اخیر که بی وزا گفته میشود در کتب طب سنتی انجدان طیب یا انجدان سفید نامبرده می شود.
مشخصات آنغوزه
آنغوزه شیرة گیاهی است كه از تیغ زدن ریشه یا پایین ساقه و یا قطع ساقه گیاهان مولد آنغوزه از ناحیة یقة گیاه خارج می شود و در طول تابستان به دست می آید و به دو صورت در بازار عرضه می شود. یك نوع را كه آنغوزة اشكی گویند بسیار تمیز ؛ بدون خاك و خاشاك و مرغوب است رنگ خارجی ان زرد مایل به قرمز یا قهوه ای و صاف و شفافت. از نظر ابعاد در حد فندق یا كمی بزرگتر یا كوچكتر در ابعاد نخود است رنگ مقطع آن سفید است كه در مجاورت هوا به سرعت اكسیده شده و تیره می شود.و نوع دیگر كه در بازار عرضه می شود توده ای گفته می شود كه با بی دقتی جمع آوری شده و مخلوط با خاك و خاشاك و برگ است و نامرغوب می باشد طعم انغوزه گس در بعضی گونه ها تلخ و بویی شبیه بوی سیر، متعفن و خیلی تند دارد.
دركتب طب سنتی آنغوزه را به طور كلی با دو نام ذكر می كنند یكی آنغوزه سفید یا حلتیت طیب كه از انجدان طیب گرفته می شود و دیگری آنغوزه سیاه یا حلتیت منتن كه از انجدان منتن گرفته می شود.
تركیب شیمیایی
از نظر تركیبات شیمیایی ریشة گیاه آنغوزه F.assa foetida دارای مواد آزارزیتوتانول، فرولیك اسید، اسانس روغنی فرّار ، پینن ، آزولن ، موسیلاژ ، باسورین و … می باشد و در صمغ آنغوزه مقدار زیادی تانن (حدود 60 درصد ) و حدود 20 درصد صمغ و 5-4 درصد اسانس وجود دارد در برخی گونه ها در نمونه های آنغوزة اشكی مقدار اسانس تا 15 درصد نیز می رسد.
اسانس آنغوزه دارای بوی تعفن شبیه بوی سیر است و این بو در اثر وجود تركیبات سولفوره در آن است كه بیش از 50 درصد اسانس را تشكیل می دهد.
خواص – كاربرد
برای صمغ آنغوزه درمناطق خاور دور خواص متعددی قائل هستند این صمغ از ایران وافغانستان از طریق مغولستان به چین و سایر نواحی خاور دور وارد می شود آنغوزه برای معالجة هیستری مفید است [لیو]. به عنوان مقوی معده و برای كشتن كرم معده مصرف می شود [روا] و بادشكن است .
از نظر طبیعت طبق رای حكمای طب سنتی خیلی خیلی گرم ونسبتاً خشك است اگر آنغوزه را در آب حل كنند مایع سفید رنگ شیری به دست می آید و از دارهای ضد سم می باشد حكمای مشرق زمین از قرنها پیش آنغوزه را به عنوان داروی ضد تشنج؛ ضد كرم و قاعده آور تجویز می كردند و معتقد بودند كه برای بیماری های دماغی نظیر فلج؛ رعشه ، سستی اعضا، ام الصبیان ( صرع كودكان) بسیار موثر و شفابخش است . اگر با فلفل و سداب مخلوط و خورده شود برای كزاز و اگر با سركه خورده شود برای اعصاب بسیار نافع است اگر با عسل خورده شود برای اعصاب بسیار نافع است.اگر با عسل مخلوط و به چشم مالیده شود برای تقویت بینایی چشم و قطع نزول آب ( آب سفید) ودفع ناخنك چشم مفید است اگر در روغن زیتون جوشانیده شود و چند قطره از آن را در گوش ریخته شود برای تسكیل درد گوش و كاهش كری كهنه و رفع طنین و صدا در گوش مفید است . اگر بر دندان كرم خورده گذارده شود درد آن را تسكین می دهد و اگر با انجیر و زوفا مخلوط ودم كردة آن مضمضه شود نیز برای تسكین ورم دهان و با سركه برای اخراج زالوی در حلق مانده و اگر با زردة تخم مرغ خورده شود برای تسكیل سرفة خشك و درد پهلو و اگر با آب مخلوط و خورده شود برای رفع خشونت حلق و صاف كردن صدا نافع است و برای رفع نفخ نیز مفید است اگر با داروهای قابض خورده شود برای بند اوردن اسهال رطوبی مفید است ضمناً با داروهای مناسب و ضد كرم برای كشتن و اخراج كرم شكم و باز كردن خون بواسیر نافع است اگرمقداری در حدود یك نخودیا كمی كمتر آن را لای نان پخته گذارده و بلع شود و این كار چند روز تكرار شود برای تحلیل استسقای سرد از هر نوع كه باشد ، نافع است و اگر با انجیر خورده شود برای یرقان مفید است . اگر با فلفل و مرّمی مخلوط وخورده شود برای ازدیاد ترشح ادرار و عادت ماهیانه نافع است یعنی قاعده آور است . شیاف آن برای اخراج جنین مرده مفید است واگر بر روی ورمها گذارده شود و یا ورمهای رسیده شكافته شود برای اخراج چرك و خشك كردن آن مفید است .
تنطور آنغوزه :
آنغوزه نیم كوب شده 1 واحد و الكل 80 درجه 5 واحد . این دو را با هم در ظرف سربسته ای مخلوط كرده و برای مدت ده روز می گذارند كه خیس بخورد و گاه گاه به هم می زنند و پس از آن با پارچه صاف می كنند.این تنطور از عوامل محرك و ضد تشنج و ضد هیستری است مقدار خوراك آن 10-1 گرم با یك پوسیون می باشد و در موارد تنقیه 16-2 گرم از آن را می توان استعمال كرد.
مقاله علمی:
عنوان (انگلیسی): Economic Study of Ferula Harvesting in Tabass Region |
شماره: مجله منابع طبیعی ایران (منتشر نمی شود) (دوره: ۵۸، شماره: ۴) |
نویسنده: علی اكبر مهرابی ، حسن خسروی |
کلیدواژهها : |
کلیدواژهها (انگلیسی): |
چکیده: آنغوزه ( Ferula assa Feotida ) ، گیاهی چند ساله متعلق به خانواده چتریان ( Umbelliferea ) است كه در دامنه وسیعی از نقاط گرمسیری ایران می روید و از سال های بسیار دور تاكنون ، جزء اقلام مهم و شاخص گیاهان دارویی و صنعتی ایران محسوب می شده است. شیرابه آنغوزه ، به عنوان آنتی اسپاسمودیك ، برطرف كننده انگل های گوارشی روده ، باد شكن و خلط آور ، مصرف دارویی دارد و اهمیت عمده این گیاه به علت ارزش صادراتی آن است. به منظور برآورد اقتصادی برداشت این گیاه ازطبیعت ، تحقیقی به صورت موردی بر روی هفت رویشگاه آنغوزه خیز شهرستان طبس صورت گرفت. شیوه بهره برداری در منطقه مورد مطاله شامل سه مرحله بود و هر مرحله مدت زمان مشخصی داشت. با توجه به برداشت های صحرایی انجام شده و با احتساب 10 درصد افت احتمالی ، تعداد بوته مجاز به بهره برداری 3110085 بوته برآورد شد. مقادیر كمی محصول استحصالی طی یك دوره برداشت چهار ساله 96440 كیلوگرم و ارزش ریالی درآمد ناخالص ، معادل 12657843320 ریال برآورد شد كه چنانچه هزینه اجرایی معادل 6627342755 ریال از درآمد ناخالص كسر شود ، درآمد كل با محاسبه ارزش افزوده معادل 6030500565 ریال به دست خواهد آمد. نتایج این مطالعه نشان می دهد كه بهره برداری آنغوزه ، فعالیت اقتصادی سود آوری بوده و هر ساله ضمن ایجاد اشتغال زایی ، از ارزش صادراتی قابل توجهی نیز برخورداراست. |
چکیده (انگلیسی): |
فایل مقاله : [دریافت (6.4 MB)] |
طریقه و میزان مصرف
* روزانه 0/3 تا 1 گرم در سه نوبت (جمعاً 0/9 تا 3 گرم در روز).
* تنتور: 2 تا 4 میلی لیتر در روز این مقدار را میتوان در دو یا سه نوبت مصرف نمود.
سمیت و عوارض جانبی
مصرف خوراکی آن در بزرگسالان سمیتی نشان نداده است، ولی در کودکان میتواند ایجاد مسمومیت کند. همچنین در حد مصرف درمانی تاکنون عارضه خاصی از آن گزارش نشده، ولی ممکن است در بعضی افراد و یا با مصرف زیاد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج ایجاد شود. همچنین، صمغ آن ممکن است درماتیت های پوستی ایجاد کند. با توجه به اینکه آنغوزه دارای خاصیت قاعده آور است، مصرف زیاد آن میتواند موجب سقط شود؛ لذا توصیه میگردد در دوران بارداری و شیردهی مصرف نشود.
همچنین، کومارین های موجود در اولئوگم رزین آنغوزه ممکن است با داروهای ضد انعقاد تداخل کند.
در گزارشی آمده است، مصرف 50 تا 100 میلی گرم آنغوزه در افرادی که مشکل عصبی دارند، باعث تشنج میشود.
موارد منع مصرف
زنان باردار، زنان شیرده و کودکان
مهمترین اثرات گزارش شده
حساسیت زا، ضد درد، ضد چسبندگی پلاکتها، ضدعفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقویت کننده قوای جنسی، ضد نفخ، محرک CNS، هضم کننده، ادرارآور، شیرافزا، خلط آور، قارچ کش، کاهش دهنده پرفشاری خون، مسهل، موتاژنیک، محرک تنفسی، مسکن، تقویت کننده معده، محرک، تقویت کننده رحم و کرم کش.
نکات قابل توجه
1- آنغوزه از گونه های دیگری به دست میآید که مهمترین آنها فرولافوئتیدا و فرولا آلیاسئا هستند.
2- بوی بسیار تند آنغوزه که شبیه سیر میباشد، مربوط به ترکیبات گوگرددار آن است.
3- برای به دست آوردن آنغوزه گیاه از فصل بهار به بعد قسمت پایین ساقه (نزدیک به سطح زمین) و یا اصطلاحاً یقه گیاه را برشهای عمودی یا افقی میدهند تا اولئوگم رزین (آنغوزه) به صورت شیرابه به بیرون تراوش کند. این ماده در مجاورت هوا سفت میشود که پس از سفت شدن آن را جمع آوری میکنند و دوباره گیاه را تیغ میزنند یا محل قبلی را برش دیگری میدهند تا دوباره اولئوگم رزین ترشح کند. این عمل چندین بار و گاهی تا دو ماه از فصل بهار صورت میگیرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکی (گرد و کروی با اندازه های مختلف) و توده ای و به رنگهای زرد تا قهوه ای تیره است که هرچه روشنتر باشد مرغوبتر و گرانتر است. همچنین، نوع اشکی آنغوزه مرغوبتر و گرانتر میباشد. آنغوزه مزه ای گس و تقریباً تند و سوزاننده دارد و دارای بوی نامطبوع شبیه ترکیبات گوگرددار است.
4- گرچه آنغوزه استفاده محدودی (آن هم در طب سنتی ایران) داشته، ولی یکی از اقلام مهم صادراتی فرآورده های گیاهی ایران است که خریداران آن را با روشهای پیچیده تجزیه میکنند و ده ها ماده ارزشمند از قبیل اسانس، رزین و صمغ قابل مصرف در صنایع دارویی، بهداشتی، آرایشی و صنعتی از آن به دست میآورند. با توجه به اینکه تهیه آنغوزه پر زحمت و طولانی مدت است، قیمت نسبتاً گرانی دارد.
5- نام عمومی آنغوزه در جهان و در تجارت آزافتیداگم است که در کتب قدیمی منشأ جغرافیایی آن ایران ذکر شده و در گذشته بزرگترین تأمین کننده آن در جهان بوده است. گیاه تولید کننده آنغوزه در بعضی قسمتهای افغانستان نیز وجود دارد؛ ولی وسعت آن در ایران از کشورهای دیگر به مراتب بیشتر است.
خواص آنغوزه به طور خلاصه
1. برای کشتن کرمهای داخل باغچه هنگام آبیاری مقداری آنغوزه را در پارچهای گذاشته و داخل آب جلوی شیلنگ بگذارید.
2. محرک نیروی جنسی است.
3. ادرارآور و ضد سوزش ادرار است.
4. برطرف کننده بلغم است.
5. هضم کننده غذا است.
6. درمان کننده رماتیسم و نقرس و سیاتیک است.
7. برای درد کمر و مفاصل مفید است.
8. درمان کننده امراض سینه از جمله آسم است.
9. دم کرده انجدان رومی تمیزکننده خون کبد است.
10. برای درمان تبها سودمند است.
11. درمان کننده بواسیر
12. برای درمان ذاتالریه، برونشیت و سرفه و سرماخوردگی به کار میرود.
14. خوردن انجدان باعث رفع سموم جانوران سمی میشود.
15. کاهش دهنده فشار خون
منابع:
دنیای تغذیه، شمارهی 90- دکتر محمد حسین صالحی سورمقی
تصاویر اختصاصی دانشنامه طبس از استحصال شیره انغوزه در طبس
تصاویر ارسالی : آقای عباس ابراهیمی mr. abbas ebrahimi
برای دیدن تصاویر با کیفیت خوب روی تصاویر کلیک کنید
“استفاده از مطالب سایت با ذكر منبع (www.tabasenc.ir) بلا مانع است”
ما در روستایی دراطراف یزد انغوزه میگیریم هیچ تاجری هست که صادر کند اینم شماره ….. ( با سایت دانشنامه طبس تماس بگیرید )
سلام دوست عزیز یه سوال داشتم خدمت شما منم قصد دارم که بذر انغوزه را تهیه کنم و آنرا کشت کنم دوست عزیز اگه میشه راهنمایی کنید ممنون میشم راهنمایی کنی موفق باشی اگر چیزی میدونی نظربده ممنون
بله من خریدارم
سلام وقت بخیر
مقداری شیره انغوزه میخاستم آیا دارین ؟
دوتن شیره انقوزه درجه یک داریم