طبس شهری است با صدها مساجد کنار محله . البته نه مساجد پر زرق و برقی که فقط در ساعات اولیه نماز باز باشد ؛بلکه مساجدی کوچک و ساده که در تمام 24 ساعت شبانه روز هم جهت بر گزاری نماز و هم استراحتگاهی برای مسافران در راه مانده ؛همیشه پذیرا هستند .
طبسیها رسم دارند همراه با احداث بنا و با توجه به ضرورت محله ، نمارخانه اي کوچک در سر منزل خود احداث کنند . این رسم قبل از زلزله 1357به وفور وجود داشت و پس از زلزله و تخریب کامل شهر هم این رسم ادامه دارد.
اين مساجد قبلا با زيلو و حصير و اكنون با فرش و موكتي مفروش و جهت فرار از گرما پنكه ي سقفي در آن نصب گردد . قسمت زنانه و مردانه آن با پرده اي جدا ميشود . همين سادگي باعث شده درب اين مساجد كوچك هميشه باز باشد .وجود سرويس بهداشتي كوچك در كنار برخي از اين مساجد نير باعث شده نياز شهر را به سرويس هاي عمومي كه ضرورت فراموش شده مبلمان شهري است تا حدودي بر طرف سازد .
برخی از این مساجد که ابعاد آن بعضا” تا4 متر مربع هم می رسد بصورت تابستانی وبرخی هم زمستانی است . فاصله این مساجد شاید به 500 متر هم نمی رسد و اين موضوع برای عابرین تشویقی است تا با شنیدن صدای دلنشین اذان به اقامه نماز اول وقت بپردازند .
در ذیل توجه شما را به خاطره ای جالب از آقای حدادعادل جلب میکنم
نمازخانه محله؛ روایت حداد عادل از یک الگوی موفق
ابتکاری که میتواند الگو بشود تا به جای ساختن مساجد بزرگ و پرهزینه با گلدستههای بلند و گنبدهای بزرگ پرخرج، نمازخانههای ساده و کوچک بسازیم.
یادم آمد که در نوروز هزار و سیصد و پنجاه که همراه با دکتر کمال خرازی و دوست دیگری به سفری از شمال شرقی تا جنوب شرقی ایران رفته بودیم، یکی دو روز در طبس ماندیم. آن وقت هنوز آن زلزله ویرانگر سال پنجاه و هفت در طبس رخ نداده بود.
در کوچه پس کوچههای قدیمی طبس که قدم میزدیم توجه من جلب شد به نمازخانههای سادهای که اینجا و آنجا مردم از حیاط خانههاشان برای رهگذران ساخته بودند. بعضی از صاحبخانهها به اندازه یک اتاق سه در چهار از گوشه حیاط را که بر کوچه بود از حیاط خانه با دیوار ساده معمولی (که نوعا خشتی بود) جدا کرده بودند و آن سمت رو به کوچه را بدون در و دیوار باز گذاشته بودند و کف اتاق را با حصیری پوشانده بودند. رهگذران در طول روز اگر وضو میداشتند میتوانستند وقت نماز، نمازشان را در این نمازخانه ساده بخوانند و به راه خود ادامه دهند.
در مدت کوتاهی که در این نمازخانه محله بودم به نظرم رسید خوب است این تجربه را به هموطنان عزیزم منتقل کنم. راستی چه عیبی دارد ما آنجا که توانایی ساختن مساجد بزرگ و پرخرج را نداریم از الگوی این مساجد کوچک پیروی کنیم و نمازخانه محله بسازیم؟ الگویی که در عمل جواب داده و نیاز مردم را تامین کرده است. در حل مسائل از راههای ساده غفلت نکنیم و دینداری و سادگی را با هم بیازماییم.
کلیه حقوق برای سایت ” دانشنامه طبس گلشن ” محفوظ است
استفاده از مطالب و تصاویر با ذکر منبع ” دانشنامه طبس گلشن ” مجاز است
پاسخ دهید